مایه سرافکندگی
يكشنبه, ۲۶ خرداد ۱۳۹۲، ۱۰:۵۶ ق.ظ
سلام دوستان
یک موضوع جدّی که اگه دقت نکنیم، مایه‌ی سرافکندگی ما در قیامت خواهد
بود، بدون تعارف
به نظرتون چرا دیگه هیچ کس حاضر نیست که اسم بچه‌اش رو «غضنفر»
بزاره؟!
(غضنفر: شیر، مرد با صلابت، شجاع؛ از القاب امیرالمؤمنین علیه السلام)
بله، چون اینقدر توی جک هامون غضنفر رو مسخره کردیم که می‌ترسیم وقتی
بچه‌مون بزرگ بشه همه بهش بخندن
چرا بعضی‌ها به نام‌های مبارک امامان نهم و دهم می‌خندن؟!
چون هرجا معتادی بود اسمش رو می‌ذاشتیم «نقی» (= پاکیزه و تمیز) یا
«تقی»
(= با تقوا و پرهیزگار) و اصلا هم حواسمون نبود که چه خطائی می‌کنیم
راستی چرا به اجناسی که از مد افتاده می‌گیم «جواد»؟!!! مگه بین
«جواد =
بخشنده و با سخاوت» و از مد افتادن یک جنس رابطه‌ای هست؟
شاید مقایسه با اهالی جوادیه مستمسک این کار باشه ، اما پشت این
حرفها
اهداف خبیثی وجود داره که ناخودآگاه گندم تو آسیابشون میریزیم
چه کسی اولین بار جک‌های اصغری و اکبری رو ساخت؟ منظورش چی بود؟
شما را به خدا و بیایم
تصمیم بگیریم که دیگه این کارها رو نکنیم تا بقیه
هم جرأت نکنند مقدّسات ما رو مسخره کنند و هرکس هم این کار رو کرد
لااقل
یه تذکری مؤدبانه به او بدیم.
حالا هم اگه قبول داریم که این کارها اشتباه بوده و اگه خجالت نمی‌کشیم
از اینکه بقیه بهمون بخندند یا بگن "اُمّل"، این ایمیل رو
برای دوستانمون
بفرستیم، بدون اینکه بعضی از ایمیل‌های دوستامون رو از فهرست خارج
کنیم!!!!
و
1. اگه ایمیل یا پیامکی حاوی این اسامی مقدس بود،
فوروارد نکنیم و یا
اسامی رو حتما تغییر بدیم و به فرستنده هم به بهترین زبان، تذکر بدیم.
2. اگر در جمعی بودیم که کسی با این کلمات جکی تعریف
کرد یا به نحو
بدی از این اسامی استفاده کرد، واکنش ما با دیگران متفاوت باشه، طوری
باشه که گوینده متوجه بشه ما از این کار خوشمان نیامد و این کار درست
نیست.
ممنون که وقت گذاشتید و اندیشه کردید.
