اندازه

وقتی کسی اندازت نیست 

دست به اندازه خودت نزن

خاطره

خاطرات هر چه شیرین تر باشند

بعد ها از تلخی

بیشتر گلویت می سوزد

دوست داشتن

ویکتور هوگو میگه:

 هرگز به کسی که دوسش دارید نگید

 دوستت دارم

دریــــــــــــا باش

کفش کودکی را دریا برد ، کودک روی ساحل نوشت : دریای دزد.

آنطرف تر مردی که صید خوبی داشت روی ماسه ها نوشت: دریای سخاوتمند.

جوانی غرق شد مادرش نوشت: دریای قاتل.

پیرمردی مرواریدی صید کرد نوشت: دریای بخشنده.

موجی آمد و نوشته ها را شست ؛ دریا آرام گفت :

بقضاوت دیگران اعتنا نکن اگر میخواهی دریا باشی

جوکر

وقتی ملکه ورق ها دستته انقدر بر نزن

.

.

.

.

.

.

آخر تو میمونی و جوکر